Iets wat veel ouders wel bekend in de oren zal klinken: het gevoel tegen een muur te praten als je iets tegen jouw kind zegt. Luisteren staat dat ook niet bepaald in het woordenboek van onze kleine schatten. Maar hoe pak je dat nu aan als jouw kinderen niet luisteren? De typische tactiek van veel ouders is ongeduldig worden, in de stress geraken en verkeerd reageren. Wat een goede reactie volgens de regels van de kindzorg is? Enkele tips als jouw uk niet luisteren wil.
Blijf zelf vooral rustig
Ongetwijfeld de moeilijkste opdracht is ook één van de belangrijkste: laat je niet verleiden tot stemverheffing. Dit zorgt voor een negatieve vibe die al snel tot een escalatie van de situatie kan leiden. De betere reactie? Even naar het kind toe gaan en zo de aandacht opeisen.
Een duidelijke structuur doet wonderen
De voornaamste oorzaak waarom kleine prinsen en prinsesjes wel eens echte duivelskinderen worden? Een gebrek aan duidelijkheid. Als het voor iedereen duidelijk is dat er wordt gegeten om 19 uur, ze na het eten gaan tanden poetsen en dan even televisie mogen zien is er geen ruimte voor discussie.
Wat is de eigen inbreng?
Het is soms een gouden zet om ook eens te luisteren naar de verzuchtingen van die kleine oogappel. Vraag eens wat hij/zij zo lastig vindt aan luisteren en wat er volgens hem/haar moet veranderen. Wie weet ontdek je zo wel een dieper liggend probleem! Bovendien voelen kinderen zich op deze manier echt deel van het proces wat het luisteren enkel ten goede kan komen.
Wees concreet
Kinderen hebben het altijd moeilijk met verzoeken die niet concreet zijn. Zeg dan ook op een duidelijke en nauwkeurige manier exact wat je nu eigenlijk verwacht. Gewoon vertellen “ruim je kamer op” is een vaag verzoek. De betere vraag is bijvoorbeeld “ruim jouw speelgoed op en dek het bed”.
Formuleer de zaken positief
Als je tegen een kind zegt iets niet te doen is de kans groot dat dat exact is wat hij of zij wel gaat doen. Maak van dit gegeven gebruik door vooral de nadruk te leggen op positieve formuleringen. Zeg dus niet “spring niet op jouw bed” want springen op het bed is het enige dat blijft hangen. Wat je in een dergelijke situatie beter zegt is “ga je even zitten?” of “een bed dient om op te slapen, springen doe je op een trampoline”.